محققان در مطالعه اخیر خود دریافته اند استفاده از سس ماهی می تواند جایگزین مناسبی برای نمک بوده و بدین طریق میزان سدیم در غذا بدون از بین رفتن طعم نمکین آن کاهش می یابد.محققان دانشگاه تیلور مالزی دریافته اند که استفاده از چاشنی سس ماهی می تواند جایگزین مناسبی برای نمک باشد.در این مطالعه، تیمی از محققان دریافتند که افزودن سس ماهی ویتنامی به آب مرغ و سس گوجه، علاوه بر حفظ طعم شوری و لذیذی غذا، موجب کاهش میزان سدیم کلرید آن تا 25-10 درصد شد.البته سس ماهی، یک چاشنی و ماده افزودنی استاندارد است که عمدتا در دستورپخت اکثر غذاهای آسیای جنوب شرقی مورداستفاده واقع می شود.سس ماهی ترکیبی از نمک دریایی و ماهی کولی سیاه است که در خمره های بزرگ به مدت 8 تا 12 ماهی نگهداری شده و به تدریج به‌عمل می آید. در طول این مدت پروتئین ها در قالب اسیدآمینه های آزاد تجزیه شده و طعم خوبی به آن می دهند.نتایج این تحقیق جدید می تواند به سرآشپزها و تولیدکنندگان مواد خوراکی در تولید غذاهایی با میزان سدیم کمتر و بدون آسیب به طعم خوب آن کمک کند.

ممکن است این توهم پیش آید که در این زمانه که عصر تکنولوژی و پیشرفت است، ساده زیستی ممکن نیست و اساسا سخن گفتن از این مقوله، بیهوده و نا بجاست، زیرا ماهیت تکنولوژی، زهد و ساده زیستی را بر نمی‌تابد. حیات تکنولوژی، فزون خواهی و گسترش است و همواره در پی تولید و تکثیر می‌باشد. پس یکی از مقتضیات آن، ترویج مصرف گرایی و ارزش بودن آن است. در پاسخ باید گفت: تکنولوژی، محصول اندیشه و عمل انسان است، نه پدیده ای خود مختار است و نه می‌تواند انسان را به دنبال خود بکشاند. البته در اینکه یکی از ویژگی‌های تکنولوژی، ترویج مصرف گرایی است، تردیدی نیست، اما این خواست انسان است که اگر به دنیا روی آورد، برای خود مصرف‌های نو می‌آفریند و در پی ایجاد نیازهای دروغین می‌افتد. انسان می‌تواند از فواید تکنولوژی بهره بجوید ولی اسیر آن نباشد. سخن در بهره مندی از تکنولوژی نیست، بلکه سخن در این است که بهره مندی از آن به چه قیمتی باید تمام شود. تکنولوژی باید در خدمت بشر باشد، نه اینکه انسان در خدمت تکنولوژی باشد. اگر ساده زیستی نسبی را یک ارزش بدانیم، فرقی میان عصر تکنولوژی و جز آن وجود ندارد.

یک دندانپزشک گفت: قند و شکر عامل پوسیدگی دندان‌هاست. دکتر محمدهادی شفق با بیان اینکه میکروب‌های دهان و دندان از قند و شکر تغذیه می‌کنند، اظهار کرد: قند و ‌شکر عمده‌ترین عامل پوسیدگی دندان است که در نهایت موجب تخریب مینای دندان‌ها می‌شود. وی با بیان اینکه مصرف تنقلات شامل انواع پفک و لواشک در تخریب مینای دندان موثر است، افزود: در گذشته با چای سیاه جوشیده فلورایدهای موجود در آن آزاد و جذب دندان می‌شد و از تخریب مینای دندان جلوگیری می‌کردند. شفق با اشاره به ضرورت مراجعه دوره‌ای افراد به داندنپزشک، تصریح کرد: اگر افراد به صورت دوره‌ای به پزشک مراجعه کنند، با تشخیص مناسب از تحمیل هزینه گزاف برای جبران آسیب‌های وارده به دندان‌هایشان همچون عصب‌کشی، روکشی و کشیدن جلوگیری می‌کنند. وی در پایان خاطرنشان کرد: استفاده کمتر از مواد قندی، رعایت بهداشت دهان و دندان شامل استفاده از نخ دندان و مسواک، ارتودنسی دندان‌های بهم ریخته و درست کردن دندان‌هایی که در گذشته عملیات ترمیم بر روی آنها به درستی انجام نشده از جمله اقدامات پیشگیری از تخریب مینای دندان است.

یکی ازتفاوت‌های اساسی میان دروغگویی با سایر گناهان در توبه‌پذیری است. بسیاری از گناهان تنها عذاب اخروی را در پی‌دارند و توبه موجب می‌شود که شخص گناهکار از آن نجات یابد، اما دروغگویی دو اثر دارد. یکی عذاب و عقاب اخروی و دیگری انحراف و آسیب روحانی. نسبت به عذاب اخروی توبه‌بردار است، اما درباره آسیب و شکستگی روح، صرف توبه اثر چندانی ندارد؛ زیرا برای جبران صدمات و آسیب‌هایی که دروغگویی در روح انسان وارد می‌کند، راه دیگری وجود دارد. درست مثل اینکه شخص شیشه‌ای را بشکند یا چهره خود را با خنجر زخمی کند و پس از این کار، پشیمان شده، به درگاه خدا استغفار و توبه نماید. توبه اگرچه عذاب اخروی‌اش را برطرف نماید، اما چهره مجروحش را التیام نمی‌بخشد و شیشه شکسته را مرمت نمی‌کند، بلکه برای برطرف ساختن این جراحت باید نزد پزشک برود و ضمن مراقبت مدتی از دارو و مرحم استفاده نماید یا برای ترمیم شکستگی ضمن تلاش زیاد از ابزاری مخصوص برای چسباندن آن استفاده کند. درباره کذب نیز که روح انسان صدمه دیده و شکسته شده است، صرف توبه کافی نیست، بلکه راه مرتفع ساختن این آسیب ها، راستگویی است.