صداقت ودرستکاری و یکرنگی و پرهیز از نفاق که آثار آن در دلسوزی وخیرخواهی نمایان می گردد، از ویژگی هایی هستند که هنگام دوستیابی و دوست‌گزینی باید معیارعمل قرار گیرد. اصولا دوست که معادل عربی آن«صدیق» است، صداقت ودرستی را دربردارد وامام علی(ع) هم فرموده:«دوست بدین جهت«صدیق» نامیده شده که درمورد خوبی ها وعیب های تو، با صداقت با تو رفتار می کند وهرکسی چنین بود، به او اعتماد کن که اودوست واقعی است».دوست واقعی، خوبی ها و امتیازات انسان را می ستاید و اگر عیب و ایرادی هم در گفتار و کردار و رفتار انسان بیابد، آن را خالصانه و دلسوزانه برای اصلاح، با زبان خوش گوشزد می‌کند، اما اگرسلامت نفس نداشته باشد، عیب و نقاط ضعف را برای شکستن انسان، پشت سر بازگو و افشا می نماید. همچنین، صداقت در گفتار و رفتار سبب می شود که دوست واقعی، در روزگار سختی و تلخی و گرفتاری که زمان آزمایش و امتحان است، دوست را در گرداب گرفتاری رها نکند، بلکه با فکر و مال و جان، به یاری و نجات دوست گرفتار خویش اقدام کند.

مراسم یادبود عزیز سفر کرده شادروان محمدرضا زارعشاهی جمعه شب در تکیه ابوالفضلی

ساعت شروع 18:30

سخنران آقای صالحی

طبق یک مطالعه جدید، عصاره چندساله سیر می‌تواند مانع از پیشرفت بیماری قلبی و حتی در برخی موارد از بین بردن تجمع پلاک خونی در عروق شود. محققان موسسه تحقیقاتی LA BikMed کالیفرنیا در مطالعات اخیر خود دریافتند میزان پلاک‌های ضعیف در عروق خونی بیماران مبتلا به سندروم متابولیک که عصاره چندساله سیر مصرف کرده بودند، کاهش یافت. سندروم متابولیک از طریق چاقی، فشار خون بالا، و سایر عوامل پرخطر مشخص می‌شود. متیو بادوف، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «این مطالعه بار دیگر فواید این مکمل غذایی را در کاهش انباشت پلاک‌های نرم و پیشگیری از تشکیل پلاک‌های جدید در عروق خونی که می‌تواند موجب بروز بیماری قلبی و تصلب شرائین شود را اثبات می‌کند.» بادوف در ادامه عنوان می‌کند که آنها با انجام چهار مطالعه تصادفی متوجه شدند که مصرف عصاره چندساله سیر می‌تواند به روند کاهش پیشرفت تصلب شرائین کمک کند.

استوارترین پایه بندگی خدا، تسلیم و فروتنی در برابر حق است و در مقابل، هر گونه تعصب و لجاجت، مایه دوری از حق و محروم شدن از سعادت است. خداوند در قرآن کریم در این باره می فرماید: هنگامی که به آنها (مشرکان عرب) گفته شود که از آنچه خدا نازل کرده است، پیروی کنید، می گویند: ما از آنچه پدران خود را بر آن یافتیم، پیروی می کنیم. (بقره: 170) بنا بر این آیه، مشرکان گفتار پیامبر را انکار نمی‌کردند، بلکه به قدری گرفتار تعصب بودند که آیین نیاکانشان را بر آن مقدم می شمردند. لجاجت و تعصب، بر چشم و گوش انسان پرده می افکند، تا آنجا که او را به پافشاری در عقیده نادرستش وامی دارد. بدین ترتیب، آنچه برای او اهمیت دارد، تنها عقیده خود اوست و دیگر سخن ها ارزشی برای او ندارند.